ربو شيديس جامه شيخ را بشست وتازه كردوبر ريسمان افكندوهم درشب خشك شد بماليد ودرنورديد وبيش شيخ آورد شيخ أشارت كردكه تراد بايد بوشيد شيخ أبو سعيد دربوشيد وبزاوية خود رفت جون بامداد شد جماعت برخاستند وحاضر آمد نددر شيخ أبو العبَّاس نكر يستند جامه أبو سعيد ديدندودر شيخ أبو سعيد جامه شيخ أبو العبَّاس در تعجب بما ندند شيخ أبو العباس كفت آري دوش نثارها رفت همه نصيب اين جوان مهنكي آمد مباركش باد شيخ أبو العبَّاس صاحب كرامات عظيم وفراست تيزبود وقبله وغوث زمان خويش بودتازنده بود رحلت بوي بود وي كفته بوده اين بازارك ما بأخر باخر قاني افتدبس أزوي بخرقاني افتادامي بود أما كلام ونكتهاي عالي داشته يكي أزائمة طبرستان كفته كه أزافضال خداي تعالى يكي آنست كه كسي رابي تعليم وتعلم جنان كرداندكه جون ما رادر اصول دين ودقائق توحيد جيزي مشكل شودازوي ببرسيم وآن أبو العبَّاس قضاء بست.
وفي "النفحات" أيضًا: بيري بوده وقتي خواجه أبو بكر خطيب كه أز آئمة مرو بوده ودردرس قفال شيخ راديده بودبجهت شغلي قصد نيسابور كرد محمَّد حبيبي تزديك وي آمد كه شيندم كه عزم نيشابور داري مراسوا لي است ميخواهم كه أز شيخ أبو سعيد بوسى وجواب بازآري وليكن بايدكه أو نداندكه أين سؤال من كرده أم كفت آن سؤال حبست كفت ازوي بيرس كه آثار رامحو بودكفت من أين ياد نتوانم داشت بركاغدي بنويس بنوشت وبوي داد خواجه أبو بكر خطيب كفت جون بنيسابور آمدم ودركا روان سراي فرود آمدم جو صوفي درآمد ندواوازدا دندكه خواجه إمام أبو بكر خطيب دركاروان مروكدا مست آوازدادم كه مم كفتند شيخ ابو سعيد سلام ميرساند وميكويدكه ما آسوده نه ايم كه تودر كاروان سراي فرود آمدي بايدك نزد ما آيي كفتم كرما به شوم وغسل كنم أنكاه بيائم وأزان سلام وبيام حالي عظيم برمن أمدكه يقين