للمساهمة في دعم المكتبة الشاملة

فصول الكتاب

<<  <  ج: ص:  >  >>
رقم الحديث / الرقم المسلسل:

وشك نيست كه هيج داناي شبهة از صراط مستقيم بيرون نرود باختيار اسير قيد ضلالت نشود؛ لائق آنست كه بحكم ﴿ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ﴾ [النحل: ١٢٥] بطريق رفق ولطف حرف شبهة ازدل أو بتراشي وبا كَمرهان باديه طلب در مقام اشفاق وترحم باشي شيخ علا الدولة قدس سره در عروه ميكَويد: جميع فرق إسلامية أهل نجاتند، و مراد ازناجيه در حديث: (ستفترق أمتي على نيف وسبعين فرقة) (١) فالناجية منها واحدة، ناجية بي شفاعتست: ﴿يَاعِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ﴾ [الزمر: ٥٣].

[وفي "النفحات": درويشي از شيخ سؤال كرد كه: "جون اين بدن را در خاك ادراك نيست، وبدن مكتسب با روح ازوي مفارق شدهاند، ودر عالم أرواح حجاب نيست، جه احتياج است به سر خاك رفتن و فايده جيست؟ جه در هر مقامي كه توجه كند به روح بزركَي، همان باشد كه به سر خاك رفته".

شيخ كَفت: "فايده بسيار دارد. يكي آن كه جون به زيارت كسي ميرود، جندان كه ميرود توجه أو زيادت ميشود وجون به سر خاك رسد وبه حس مشاهده كند خاك أو را، حس أو نيز مشغول أو شود وبكلي متوجه كردد وفايده بيشتر باشد. وديكَر آن كه هر جند أرواح را حجاب نيست و همه جهان أو را يكي است، اما در بدني كه هفتاد سال با أو صحبت داشته باشد و بدن محشور أو كه بعد از حشر ابدالآباد خواهد بود آنجا باشد به آن موضع نظر أو وتعلق أو بيشتر بود كه به مواضع ديكَر".


(١) روي نحوه أبو داود (٤٥٩٦)، والترمذي (٢٦٤٠)، وابن ماجه (٣٩٩١)، من حديث أبي هريرة . وقال الترمذي: حسن صحيح.

<<  <  ج: ص:  >  >>