للمساهمة في دعم المكتبة الشاملة

فصول الكتاب

<<  <  ج: ص:  >  >>
رقم الحديث / الرقم المسلسل:

شودتا وقتي آبخار سيده اندوفر موده اندكه آن بوي زياده مي شده شدهما تا كه آن مرد متولد شده است ودرآن محل ازولادت حضرت خواجه سه روز كذشته بوده جدايشان معاملة برروي سينة إيشان كذاشته اندوايشانرا بنظر خواجه دراورده خواجه فرموده اندكه وي فرزند ماست وما أوراقبول كرديم بس بأصحاب كفته انمداين مرداست كه ما بوي أو شنيده بوديم زود باشدكه مقتداي روزكارشودبس روي بسيد أمير كلال كرده أندكه خليفة خواجه أند وفرموده كه درحق فرزندم بهاء الدِّين شفقت وتربيت دريغ نداري وتراجل نكنم أكر تقصير كنى وامكير برباي خواسته أندودست برسينه نهاده كه مرد بناشم كه أكر تقصير كنم.

وفي "النفحات" بعد ما سبق ذكره: حضرت خواجه بها الدِّين ميفرموده اندكه جون خواستم كه متاهل شوم جد من مرا بحضرت خواجه محمَّد بابا فرستاد بسماس كه بركت قدم ايشان باين منزل برسد جون بلقاء ايشان مشرف شدم أول كرامتي كه مشاهده كردم آن بود كه وإن شب در من نيازي وتضرعي بيدا شده بودبر خواستم ودر مسجد ايشان درآمدم ودور كفت نمازكردم وسر بسجده نهادم وتضرع ونياز تمام نمودم در آن ميان بر زبان من كذشته كه إلهي قوت كشيدن باربلاي خود وتحمل محنت محبت خود مراكرامت فرماي جون بامداد بحضرت خواجه رسيدم فرموداي فرزندد ردعًا جنين مي بايد كفت كه إلهم آنجه رضآي حضرت تود رانست اين بنده ضعيف رابران دار بفضل وكرم خودا كرخداوند تعالي بحكمت خود بدوستي بلا فرلاستد بعنايت خود آن دوست راقوت آن باربدهد وحكمت انرابروي ظاهر كرداند باختيار طلب بلاد شوارست كستاخي نبايد كرد بعد أزان طعام حاضر شدجون بخورديم قرضي بمن دادندر خاطر من كذشت كه اينجاسير خورديم

<<  <  ج: ص:  >  >>